- obuć (się)
- obuć (się) {{/stl_13}}{{stl_7}}ZOB. obuwać (się) {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
obuwać się – obuć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} wkładać sobie obuwie na nogi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obuwać się powoli. Obuła się w kalosze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obuwać — ndk I, obuwaćam, obuwaćasz, obuwaćają, obuwaćaj, obuwaćał, obuwaćany obuć dk Xa, obuję, obujesz, obuj, obuł, obuty «wkładać buty komuś» Obuć dziecko. obuwać się obuć się strona zwrotna czas. obuwać obuć … Słownik języka polskiego
obucie — ↨ obucie się n I rzecz. od obuć (się) … Słownik języka polskiego